Bakþankar

Ritskoðun fyrir fulla

Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar
Maður á víst ekki að auglýsa hér í Bakþönkum en ég stenst ekki mátið enda hafa margir þrýst á mig eftir skandala síðustu misserin:

Hver hefur ekki lent í því að verða fullur og finna fyrir mikilli tjáningarþörf? Hver hefur ekki lent í því að ausa í ölvímu sinni orðum sem hann hefur engan skilning á? Hver hefur ekki sest niður drukkinn við tölvuna og vaðið af stað í foraðið á fasbókinni? Hver hefur ekki þurft að glíma við þann vanda að biðja alla velvirðingar á úthellingum ölvímunnar? Nú er lausnin fundin, þökk sé Skáldalausnum ehf. sem kenna þér að binda alla kergjuna í kviðlinga.

Áður en ég kynntist Skáldalausnum var ég munnsafnaðarsóði mikill og fóru virkir dagar að mestu í það að biðja fólk afsökunar. Það er að segja ef orðfæri mitt fór á flakk. En eftir að ég fór að yrkja eftir aðferðum Skáldalausna hefur enginn haft horn í síðu minni. Skáldalausnir byggja á aðferðafræði Hemingways sem sagði að gott væri að skrifa fullur en fara svo yfir textann ófullur. Hann lenti aldrei í því að vakna þunnur og spyrja „hvern andskotann skrifaði ég í bókina í gær?“.

Ef klúr ljóð komast í gegnum ritskoðun þessa má alltaf gefa þau út í ljóðabók þannig að enginn sjái þau.

Eftir að ég kynntist Skáldalausnum hef ég líka farið að yrkja edrú. Einsog ljóðið mitt undurfagra: elskaðu mig einsog ég er og ég skal vera einsog þú vilt.

Eða þegar ég kom niður á þessa ferskeytlu hérna:

Ein af þessum iðjum/sem einatt veldur harmi:/er menn í flokki miðjum/mæla úr…

Nei, ég var líklegast aðeins búinn að fá mér í tána þarna.






×