Skoðun

Furðulegar skoðanir

Guðmundur Steingrímsson skrifar
Í veröldinni er enginn skortur á fáránlegum skoðunum. Eins og breski háðfuglinn Sacha Baron Cohen hefur afhjúpað í stórbrotinni þáttagerð í Bandaríkjunum undanfarið er til fólk sem er með svo stórundarlegar skoðanir að maður skilur ekki hvernig því getur mögulega verið alvara. Það hlýtur að vera að grínast.

En það er ekki að grínast. Til eru stjórnmálamenn sem telja skynsamlegt að börn á leikskólaaldri beri byssur. Í þætti Cohens færa nokkrir bandarískir þingmenn rök fyrir þessari skoðun sinni. Lobbíisti fyrir réttindum byssueigenda heldur því fram að þriggja ára börn séu betri en fullorðnir í að meðhöndla byssu, því börn myndu ekki hika við að skjóta strax geðtruflað fólk sem hótaði því með skotvopni. Fullorðnir hika stundum vegna siðferðislegra álitaefna, sem er slæmt.

Annar reyndist ginnkeyptur fyrir þeirri súrrealísku kenningu Cohens að íslamskir hryðjuverkamenn væru allir hræddir við homma. Því væri besta vörnin við þeim, kæmist maður í tæri við þá, að girða niðrum sig buxurnar og ota að þeim rassinum.

Þetta er allt til á YouTube.

Jörðin er flöt

Nýlega var haldin í Bretlandi fyrsta ráðstefna fólks sem er haldið þeirri sannfæringu að jörðin sé flöt. Sú sýn, að jörðin sé hnöttur, er af þessu fólki talin vera fullkomið og augljóst bull — það hljóti hver maður að sjá — og í grunninn samsæri. Allar myndavélalinsur eru hannaðar þannig af NASA að jörðin birtist sem hnöttur á ljósmyndum. Í nýlegri blaðagrein um ráðstefnuna, skrifaðri af manneskju sem telur jörðina hnött — og er því augljóslega ekki hlutlaus — er stemmningunni lýst. Þarna var alls konar fólk. Heilbrigðisstarfsmenn, kennarar, ungt fólk og ellilífeyrisþegar. Margir höfðu á orði hversu gott það væri að koma loksins saman og hittast. Í daglegu lífi þyrfti flatjarðarfólk nefnilega að fara dult með skoðanir sínar. Það væri hlegið að því og það niðurlægt. Núna gæti það verið það sjálft. Sumir voru klæddir í boli með áletruninni Flat Power. Það var sem sagt hugur í fólki. Mikill og góður andi ríkti á ráðstefnunni.

Konur skemma vinnustaði

Magn fáránlegra skoðana á sér engin mörk. Einungis ímyndunaraflið setur manni skorður. Leiti maður að þeirri allra fáránlegustu skoðun sem maður getur ímyndað sér á netinu, mun maður finna hana. Og um hana eru til samtök. Það er nánast pottþétt. Og minnst 10 þúsund fylgjendur á Twitter. Það er hægt að verja ævinni gapandi með hökuna niður á bringu stanslaust út af furðulegum skoðunum.

Hvað á að gera í þessu? Er ástæða til að hafa áhyggjur af þessu eða er þetta bara hluti af því að vera til og svífa um í geimnum með sjö milljörðum annarra misgáfulegra jarðarbúa? Ég hallast að því. Þetta er órjúfanlegur hluti mannlífsins. Stundum finnst manni jú ástæða til að hafa áhyggjur, sérstaklega þegar um áhrifafólk er að ræða. Í áhrifastöðum er magn furðulegra skoðana síst minna. Leiðtogi hins frjálsa heims, svokallaður, fer fremstur í flokki þessi misserin og hreinlega spúir yfir heimsbyggðina á degi hverjum kexrugluðum viðhorfum sínum. Hann og margir aðrir kollegar hans í stjórnmálastétt trúa því til dæmis ekki að magn gróðurhúsalofttegunda í andrúmsloftinu sé vá. Þeir telja að það þurfti ekki að hafa neinar sérstakar áhyggjur af hlýnun jarðar. Bara svo dæmi sé tekið. Og Trump telur líka að það sé í lagi að grípa í klofið á konum, bara sí svona og fyrirvaralaust sé maður í stuði. Og hér á Íslandi er semsagt til a.m.k. einn karl sem telur að konur eyðileggi vinnustaði. Hann heitir Kristinn og var næstum því að eyðileggja vinnustað.

Rökræðan við rasistann

Ég er ekki bjartsýnn á það, að hægt sé að berja niður skoðanir eða þagga þær niður. Margir telja til dæmis að það eigi ekki að gefa alls konar viðurstyggilegum sjónarmiðum rasista byr undir báða vængi með því að ræða þau. Betra sé að ræða þau ekki. Ég finn sterkt þessa tilhneigingu í eigin brjósti. Ég hef ríka þörf til að líta svo á að best sé að segja einfaldlega við rasista að hann eigi að hoppa upp í afturendann á sér.

En á móti kemur að einhver besta rökræða sem ég hef séð í sjónvarpi var rökræða milli innflytjanda og rasista í breskum fréttaskýringaþætti. Hún var hreinasta konfekt. Innflytjandinn tók rasistann svo rosalega í bakaríið, með staðreyndum og tölum, að rasistinn var eins og reytt hæna á eftir. Síðan þá hallast ég svolítið að þessu: Í veröld fáránlegra skoðana er aðeins ein leið fær. Hún er sú að hafa trú á lýðræði, opinni umræðu, upplýsingum, staðreyndum og rökum. Semsagt: Látum Kristin standa fyrir máli sínu.




Skoðun

Skoðun

Er þetta eðli­legt?

Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar

Sjá meira


×