Innlent

Sorpbrennslustöð gæti farið langt með að anna orkuþörf

Hugmyndin um sorpbrennslustöðina er sótt til Noregs.
Hugmyndin um sorpbrennslustöðina er sótt til Noregs. B&W
Ný fullkomin sorpbrennslustöð á Vestfjörðum myndi ekki aðeins draga stórlega úr urðun óflokkaðs sorps heldur líka mæta nánast allri orkuþörf svæðisins að mati Braga Más Valgeirssonar vélfræðings, sem hefur kynnt slíkar hugmyndir fyrir sveitarfélögum á Vestfjörðum. Hann hefur unnið að þessu verkefni undanfarið eitt og hálft ár ásamt þeim Stefáni Guðsteinssyni skipatæknifræðingi og Júlíusi Sólnes, verkfræðingi og fv. umhverfisráðherra.

„Ég fékk hugmyndina þegar ég vann í svona sorpbrennslustöð í Noregi 2013-2016. Síðan þá hef ég viðað að mér gögnum og kynnt mér þetta mjög vel,“ segir Bragi. Hugmyndir Braga og félaga ganga út á stöð sem gæti brennt 80-100 þúsund tonnum af sorpi á ári og framleitt um leið 7,5 MW af raforku og 23 MW af hitaorku.

Fullkomnar mengunarvarnir og hreinsibúnaður eiga að tryggja að loft- og lyktarmengun verður nánast engin. „Markmiðið er að taka við öllu sorpi af landsbyggðinni sem annars færi í urðun og eitthvað frá Sorpu. Þetta er gríðarlega þarft verkefni og í raun borðleggjandi dæmi,“ segir Bragi. Hann segir ljóst að aðgerða sé þörf til að ná markmiðum um að minnka hlutfall þess úrgangs sem sé urðaður. „Það er hins vegar ekkert verið að gera í þessum málum. Við erum með allt niðrum okkur.“ Sorpið yrði flutt í gámum sjóleiðina og myndu þær siglingar einnig nýtast til almennra flutninga.

Heildarkostnaður við verkefnið er talinn nema um 16 milljörðum króna. Þá er reiknað með að um fimmtán störf skapist með tilkomu stöðvarinnar auk afleiddra starfa. Bragi telur að stöðin geti verið komin í gagnið tveimur og hálfu ári eftir að skrifað væri undir samninga. Hann segir það vonbrigði hve lengi stjórnsýslan sé að taka við sér. „Hlutirnir gerast hægt í opinbera kerfinu en menn eru þó að vakna.“

Gísli Halldór Halldórsson, bæjarstjóri Ísafjarðabæjar, segir að eigi verkefnið að verða að veruleika þurfi fyrst að afla því fylgis meðal íbúa á svæðinu. „Þótt háhitabruni eigi ekki að skila mengun er fólk samt brennt af fyrri reynslu.“ Þar er hann að vísa í málefni sorpbrennslustöðvarinnar Funa í Skutulsfirði en stöðinni var lokað í ársbyrjun 2011 eftir að upp kom díoxínmengun. „Það er engin framtíð í því að halda áfram að urða úrgang. Við erum alltaf að bæta flokkun og auka moltugerð en samt er verið að keyra allt sorp héðan suður í Borgarfjörð sem skemmir vegina.“ Málið sé hins vegar skammt á veg komið og huga þurfi að mörgum þáttum. Hugmyndin sé engu að síður algerlega raunhæf.

Jón Páll Hreinsson, bæjarstjóri Bolungarvíkurkaupstaðar, segist hafa fengið óformlega kynningu á verkefninu en það hafi ekki verið kynnt fyrir kjörnum fulltrúum ennþá.

„Þetta er áhugavert verkefni en mörgum spurningum er ósvarað og of snemmt að segja nokkuð um framhaldið,“ segir Jón Páll.




Tengdar fréttir




Fleiri fréttir

Sjá meira


×