Viðskipti innlent

Allir hefðu átt að sitja við sama borð

Kristinn Ingi Jónsson skrifar
Arnór Sighvatsson og Már Guðmundsson kynntu fjárfestingarleið bankans árið 2011.
Arnór Sighvatsson og Már Guðmundsson kynntu fjárfestingarleið bankans árið 2011. VÍSIR/VILHELM
Lilja Dögg Alfreðsdóttir, þingmaður Framsóknarflokksins, segir gagnrýnivert að ekki hafi allir haft sama aðgengi að fjárfestingarleið Seðlabanka Íslands. Leiðin hafi leitt til þess að aðstöðumunur á milli þeirra sem áttu fé erlendis og hér á landi hafi aukist. Fjármálaráðherra segir að eftir á að hyggja hafi reglurnar átt að vera strangari.

Fram kom í Markaðinum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál, í gær að þeir fjárfestar sem komu með evrur hingað til lands í gegnum fjárfestingarleiðina á fyrri helmingi 2012 gætu nú innleyst rúma tuttugu milljarða króna gengishagnað.

Markaðurinn upplýsti jafnframt um fjölmarga fjárfesta sem nýttu sér leiðina til þess að koma með gjaldeyri og fjárfesta hér á landi til að minnsta kosti fimm ára. Var þeim gert kleift að kaupa krónur á betra verði en opinbert gengi Seðlabankans sagði til um.

Lilja Dögg Alfreðsdóttir, þingmaður Framsóknarflokksins
Benedikt Jóhannesson fjármálaráðherra segir erfitt að setja sig í spor þeirra sem settu reglurnar um fjárfestingarleiðina á sínum tíma. „Í kjölfar hrunsins voru menn í miklum vandræðum vegna þess að hér voru erlendir aðilar sem áttu svo mikið af krónum. Snjóhengjan var þá í þeirri stærð að hún gæti sett allt efnahagslífið á hliðina ef krónurnar hefðu allar farið út í einu.“

Hins vegar spyrji maður sig nú hvort reglurnar hafi ekki átt að vera strangari. Vissulega hafi leiðin falið í sér mismunun. „Ég held að eftir á að hyggja hefðu menn kannski betur haft reglurnar öðruvísi.“

Einar Brynjólfsson, þingmaður Pírata, lagði fram þingsályktunartillögu í vor um að skipuð yrði sérstök nefnd til þess að rannsaka fjárfestingarleiðina. Tillagan var ekki útrædd á síðasta þingi og segist Einar ætla að leggja hana fram að nýju í haust, þó í breyttri mynd. „Það er fnykur af þessu. Þarna bauðst efnuðu fólki sem átti eignir í útlöndum að koma heim með peningana sína á kjörum sem almenningi stóðu ekki til boða,“ segir hann.

Lilja telur það geta verið gagnlegt að skipa sérstaka nefnd til þess að fara yfir málið, hvernig það var tilkomið og hverju það skilaði. „Ef það væri til þess að upplýsa málið frekar, þá er það mjög jákvætt.“ 

Lilja segir að þegar stjórnvöld hafi opnað leiðina árið 2011 hafi snjóhengjan verið stór og gjaldeyris­innflæði takmarkað. Leiðin sé hins vegar ekki hafin yfir gagnrýni. Það sem helst hafi verið gagnrýnivert var að ekki höfðu allir sama aðgengi að leiðinni, enda hafi fjárhæðartakmörkin verið tíu milljónir króna. „Það er grundvallaratriði að mínu mati að aðgengi fólks að gæðum sem stjórnvöld hafa milligöngu um að veita þarf að vera jafnt.“

Jón Steindór Valdimarsson, varaformaður stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar Alþingis sem fjallaði í vor um áðurnefnda tillögu Pírata, segir sjálfsagt að skoða leiðina ofan í kjölinn. Hann vill þó ekki fullyrða á þessari stundu hvort formleg rannsókn sé nauðsynleg.

„Það er afskaplega mikilvægt að okkur takist að skapa traust á meðal almennings á fjármálakerfinu. Við verðum að vanda okkur mjög vel við öll skref sem við tökum og læra af fortíðinni.“






Fleiri fréttir

Sjá meira


×