Menning

Bókin er eins og ástar­barn bók­mennta­fræðings og rit­höfundar

Guðný Hrönn skrifar
Jóhanna María hefur áður gefið út ljóð og texta en Pínulítil kenopsía. Varúð, hér leynast krókódílar er fyrsta bókin hennar.
Jóhanna María hefur áður gefið út ljóð og texta en Pínulítil kenopsía. Varúð, hér leynast krókódílar er fyrsta bókin hennar. Vísir/Eyþór
„Bókin Pínulítil kenopsía. Varúð, hér leynast krókódílar er póstmódernískt skáldverk gegnumsýrt af karnívali,“ segir rithöfundurinn Jóhanna María Einarsdóttir spurð út í sína fyrstu bók sem kom út nýlega. „Ef lesandi er ekki með þessi hugtök á hreinu, þ.e. póstmódernismi og karníval, þá er ágætis útskýringu á báðum fyrirbærum að finna á síðum bókarinnar, ásamt greinargóðri útlistun á kenopsíu. Bókin var sérstaklega skrifuð með það í huga að undanskilja söguþráð og held ég að mér hafi tekist ágætlega upp með það.“

„Í verkinu eru ýmiss konar textar, og þar á meðal samtöl við sögulega karaktera, hugleiðing um stærð regnbogans og lýsing á ótrúlegri kynlífsupplifun. Þessir textar tengjast allir á einhvern hátt með nokkrum rauðum þráðum og stefjum sem binda allt verkið saman. Eiginlega má segja að Pínulítil kenopsía sé hið fullkomna ástarbarn geggjaðs bókmenntafræðings og hugmyndaríks rithöfundar, þó ég segi sjálf frá,“ útskýrir Jóhanna sem er með BA-gráðu í myndlist og bókmenntafræði og MA-gráðu í ritlist.

Aðspurð fyrir hvern bókin sé segir Jóhanna: „Ég held að Pínulítil kenopsía sé fyrir langflesta sem hafa gaman af því að lesa og/eða hlæja. Textarnir eru mjög ólíkir og ætti því hver og einn að geta fundið sinn uppáhaldstexta. Mér hefur líka verið greint frá því að bókin sé svolítið eins og ég sjálf; svolítið skrítin, dálítið spes en mjög skemmtileg.“

Lítil sæt bók sem er samt svo stórJóhanna segir upphafið að þessari fyrstu bók sinni hafa kviknað í ritlistarnámi. „Pínulítil kenopsía er upphaflega skrifuð sem meistaraverkefni í ritlist í Háskóla Íslands og var leiðbeinandi minn við skriftir rithöfundurinn Hermann Sefánsson, erkipóstmódernisti Íslendinga.“

„Það sem ég byrjaði með, þegar ég ákvað að skrifa Pínulitla ken­opsíu, var einnar blaðsíðu texti þar sem ég ávarpa lesanda, lýsi fyrir honum ákveðnum aðstæðum og set hann inn í þær sem persónu. Í textanum spjalla ég við lesanda, skamma hann, hrósa honum og bið hann vinsamlegast um að vera eftirtektarsamari.“

„Svo leiddi bara eitt af öðru. Þessi texti var alltaf fremstur í Word-skjalinu og alltaf í huga mér þegar ég skrifaði nýja texta inn í þetta sama Word-skjal. Þannig tókst mér til dæmis að binda saman ólíka texta og hugmyndir sem annars væri eiginlega ómögulegt að setja saman. Útkoman er þessi litla sæta bók sem er þó ótrúlega stór að því leyti að hún inniheldur fullt af bókmenntagreinum.“

Spurð út í hvort hún sé ánægð með útkomuna segir Jóhanna: „Þetta er besta bók sem ég hef skrifað en vonandi mun ég gefa út aðrar að minnsta kosti jafn góðar ef ekki betri bækur í framtíðinni.“

Hvað er svo fram undan? „Ég er með einhver verk í vinnslu einmitt núna. Það er barnabók í tölvunni minni sem ber vinnunafnið „Dót á tombólu“ og er mjög innblásin af minni eigin æsku. Ég hef alltaf verið svolítið krakkaleg í háttum þannig að ég held það liggi alveg fyrir mér að skrifa barnabók. Annars er ég að endurrita ævisögu ættingja míns sem var uppi á fyrri hluta 20. aldar. Hann mun hafa verið frekar óheppinn og hálfgerður Bjartur í Sumarhúsum úr Sjálfstæðu fólki. Ég held að það væri hægt að gera ýmislegt við þennan texta og fá kannski sagnfræðing til þess að vinna með mér. Svo reyni ég alltaf að vera með kveikt á ljóðamyndavélinni í hausnum á mér og skrá niður áhugaverð andartök og setningar í skissubókina mína.“






Fleiri fréttir

Sjá meira


×